• Debata otwierająca Kongres – rozpocznie się od podsumowania postulatów zgłaszanych podczas poprzednich edycji oraz przedstawienia konkretnych działań podjętych na rzecz ich realizacji. Zaprezentowane zostaną także najnowsze dane z projektu badawczego Taniec w Polsce 2025, a także wnioski z Regionalnych Konsultacji przeprowadzonych w ramach Kongresu w Ruchu oraz badań i rozmów, które poprzedziły IV Kongres Tańca. To ważny moment otwierający wspólną refleksję nad kondycją i przyszłością tańca w Polsce.
  
  
• Edukacja i kontynuacja. Formaty kształcenia tanecznego i wybrane aspekty rynku pracy – Od szkół baletowych i uczelni artystycznych, przez edukację nieformalną, po oddolne – panel poświęcony będzie między innymi wyzwaniom, jakie stoją przed młodymi tancerzami i ich nauczycielami, ale także perspektywom zawodowym po zakończeniu edukacji. Rozmowa obejmie tematy zarówno kompetencji wymaganych na rynku pracy, roli instruktorów i pedagogów jak i osób tworzących przestrzeń do pracy w sektorze tańca. To ważna okazja do wymiany doświadczeń i wspólnego poszukiwania rozwiązań systemowych.
  
  
• Finansowanie, infrastruktura, produkcja i dystrybucja tańca – To temat powracający w niemal każdej edycji Kongresu – ale dziś podejmowany z nowej perspektywy. Uczestnicy panelu porozmawiają o możliwościach pozyskiwania środków także poza sektorem publicznym, o wyzwaniach infrastrukturalnych z perspektywy samorządów, a także o szansach na tworzenie interdyscyplinarnych partnerstw i klastrów. Wspólnym celem będzie spojrzenie na taniec jako sektor mogący skutecznie współdziałać z administracją, kulturą i biznesem.
  
  
• Dostępność i odpowiedzialność społeczna tańca – Taniec może i powinien być dostępny dla każdego – niezależnie od sprawności, wieku, miejsca zamieszkania, sytuacji rodzinnej czy społecznej. W panelu poruszymy szeroko rozumiane zagadnienie dostępności nie tylko dla osób z niepełnosprawnościami, g/Głuchych, neuroróżnorodnych, ale także osób opiekujące się dziećmi, osób starszych, osób zależnych i osób opiekujących się nimi – podjęte będę dyskusje o potrzebach osób związane z ich wiekiem, ogólną sprawnością, wiedzą czy dostępem geograficznym do określonej oferty tanecznej. Wątek odpowiedzialności społecznej obejmie zarówno problemy humanistyczne, ekologiczne, jak i technologiczne. Panel stanie się przestrzenią do refleksji nad tym w jaki sposób dostępność i odpowiedzialność społeczna mogą stawać się organiczną częścią aktywności środowisk tanecznych, ubogacać, wzmacniać i stanowić impuls do kreowania projektów o znaczeniu zarówno artystycznym, jak i sięgającym znacznie głębiej i przynoszącym realne efekty dla rozwoju społeczeństw.
  
  
• Rozwój publiczności w tym oferta dla dzieci i młodzieży. Promocja i marketing tańca – Kim są odbiorcy tańca i jak do nich docierać? Wspólnie przyjrzymy się narzędziom promocji i komunikacji, które mogą realnie wspierać rozwój środowisk tanecznych. Zastanowimy się, jak budować trwałą relację między artystami a publicznością, jak rozwijać ofertę skierowaną do dzieci i młodzieży oraz co sprawia, że taniec staje się bliższy i bardziej zrozumiały dla widzów. Panel będzie okazją do omówienia dobrych praktyk, efektywnych strategii promocyjnych i działań edukacyjnych.
  
  
• Międzynarodowa obecność polskiego tańca: aktualna sytuacja i strategie rozwoju – Polski taniec coraz częściej gości na międzynarodowych scenach – ale jak tę obecność skutecznie rozwijać? W panelu udział wezmą przedstawiciele instytucji kultury, producenci, menagerowie, kuratorzy i artyści znających realia międzynarodowej prezentacji tańca. Porozmawiamy o promocji i dystrybucji polskiego tańca za granicą, strategiach międzynarodowych, budowaniu sieci kontaktów i synergii między działaniami publicznymi a oddolnymi inicjatywami. Wspólnie poszukamy realnych kierunków rozwoju i możliwości wzmacniania polskiej obecności w globalnym obiegu sztuki.
  
  
• Choreografia różnorodności – w stronę dialogu – To szczególne spotkanie, w którym przedstawiciele różnych środowisk tanecznych rozpoczną proces dialogu dotyczącego kreowania innowacji z wykorzystaniem pełnego potencjału drzemiącego w różnorodności – od tańca klasycznego po street dance, od choreografii krytycznej po taniec ludowy, od artystów tańca inkluzywnego po reprezentantów sceny sportowej czy jazzowej. Będziemy szukać odpowiedzi na pytanie czy środowiska taneczne, choć tak zróżnicowane, mają szansę na poznanie się, otwartą rozmowę o różnicach i wspólnych wartościach, a także zbudowanie przestrzeni do współdziałania ponad stylami, metodami i doświadczeniami.
  
  
• Strategia rozwoju tańca w perspektywie 20 lat, centra choreograficzne oraz cele i strategia działania narodowych instytucji publicznych związanych z tańcem – Jak powinna wyglądać długofalowa strategia dla tańca w Polsce? To kluczowy panel poświęcony planowaniu rozwoju sektora na kolejne dekady. Porozmawiamy o tworzącej się idei centrów choreograficznych, ich możliwym kształcie i roli w systemie wspierania tańca, a także o strategicznych działaniach instytucji publicznych odpowiedzialnych za politykę kulturalną. Panel skierowany będzie do osób liderskich, decyzyjnych i wszystkich, którym zależy na systemowych rozwiązaniach i długoterminowej wizji dla środowisk tanecznych.
  
  
• Debata zamykająca – Zakończenie Kongresu będzie przestrzenią podsumowania najważniejszych wniosków, refleksji i postulatów wypracowanych w trakcie wszystkich paneli, debat, spotkań i konsultacji. Moderatorzy poszczególnych sesji zarówno głównych paneli i debat, jak i hot tables czy tête-à-tête przedstawią efekty swoich prac, co pozwoli zebrać najważniejsze idee i zaprezentować wspólną mapę potrzeb i propozycji dla przyszłości polskiego tańca.