Anna Kalita

menadżerka, kuratorka i producentka spektakli

Od 2007 roku pracuje w Centrum Kultury w Lublinie w Lubelskim Teatrze Tańca. Jest współorganizatorką jednego z największych festiwali tańca współczesnego w Polsce – Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca w Lublinie nieprzerwanie od 2007 roku, w którym pełni funkcję koordynatora kontaktów międzynarodowych. 

Od 2013 roku jest reprezentantką Lubelskiego Teatru Tańca w Sieci Aerowaves biorąc czynny udział w obradach miedzynarodowej komisji I wyborze spektakli. Była koordynatorką takich projektów jak: Polska Sieć Tańca (2017-2022), Polska Platforma Tańca (edycja 2014), „Tour d’Europe des Choregraphes” Projekt Leonardo da Vinci 2009-2011, „Projekt Rezydencji „Projekt 2/3” w latach 2019-2021. 

Obecnie współpracuje przy organizacji jednego z największych projektów tanecznych w Polsce – Przestrzenie Sztuki Taniec, oraz przy międzynarodowym projekcie Visiting Artist Program. Przez lata współpracy z tancerzami udało jej się wyprodukować wiele spektakli wspólnie z zagranicznymi choreografami, takimi jak: Joe Alter, Simone Sandroni, Külli Roosna i Kenneth Flak czy Elisabetta Consonni.W 2023 roku była członkiem jury na Czeskiej Platformie Tańca. 

W roku 2017 została odznaczona medalem Prezydenta Miasta Lublin- Krzysztofa Żuka za upowszechnienie kultury w Lublinie i regionie. W 2023 roku została odznaczona brązowym medalem Prezydenta RP za upowszechnianie kultury.

Hanna Bylka-Kanecka

choreografka, opiekunka merotoryczna

Od 2018 roku opiekunka merytoryczna programu Roztańczone Rodziny (Fundacja Performat) – pierwszej inicjatywy w Polsce skupionej na rozwoju tańca współczesnego i choreografii eksperymentalnej dla rodzin. Inicjatorka i współzałożycielka kolektywu Holobiont (2016-2024) którego prace były szeroko prezentowane zarówno w Polsce jak i za granicą. 

Jako choreografka niezależna jest autorką solo „Somatulki” oraz spektaklu “U-rodziny” (2025, prod. CSD). Projektowo blisko współpracuje z poznańskim Centrum Sztuki Dziecka, współkuratorowała Forum o współczesnym tańcu i choreografii dla młodej widowni. Od 2022 roku członkini zarządu Young Dance Network. Największą artystyczną inspirację czerpie z cielesnej obserwacji różnych kolorytów własnego macierzyństwa.

Iwona Wojnicka

choreografka, artystka niezależna

Od 2020 roku prowadzi badania Practice Research w Zakładzie Dance, Drama and Performance w School of Arts and Humanities na University of Huddersfield w Wielkiej Brytanii. Absolwentka Teorii Tańca na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, zrzeszona w Związku Artystów Scen Polskich. Odbyła trzyletnią praktykę w Codarts Academy of Arts w Rotterdamie oraz ukończyła czteroletni kurs Labanowskiej Analizy Ruchu w Berlinie. Wielokrotna uczestniczka International Exposure w Tel Awiwie. Posługuje się kilkoma językami. Specjalizuje się we współpracy międzynarodowej.

Jacek Przybyłowicz

choreograf, pedagog baletu

W latach 1987-1991 tancerz Teatru Wielkiego w Warszawie. Już wówczas zadebiutował jako choreograf, przygotowując Negocjacje do muzyki Alessandro Marcella. Kompozycja została wyróżniona pierwszą nagrodą za choreografię oraz nagrodą za interpretację na II Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym w Łodzi. Negocjacje zostały też zaprezentowane na dużej scenie Teatru Wielkiego w Warszawie w trakcie VI Warszawskich Dni Baletu. 

W 1991 wyjechał z Polski. Tańczył w Niemczech i w Izraelu. Przez wiele lat był związany z Kibbutz Contemporary Dance Company, dla którego swe prace zrealizowali tacy choreografowie jak: Mats Ek, Ohad Naharin, Jiři Kyliàn, Emanuel Gat, Itzik Galili i Rami Beer. W latach 1994-2001 występował z tym zespołem na najbardziej prestiżowych festiwalach tańca odwiedzając ponad 50 krajów na całym świecie min.: USA, Kanadę, Brazylię, Argentynę, Chile, Meksyk, Singapur, Tajwan, Japonię. Wielokrotnie występował w Europie, również w Polsce na zaproszenie Łódzkich Spotkań Baletowych. W 1997, będąc tancerzem KCDC wystąpił z Batsheva Dance Company w spektaklu Kyr chor. Ohada Naharina w ramach Yair Shapiro Dance Awards. Przez wszystkie te lata rozwijał zainteresowania choreograficzne, realizując min.: Verlorenheit oraz Orient Express wystawiony w ramach Dance Extentions 2002 w Limassol na Cyprze. W tym samym czasie gościnnie współpracował z Lambros Lambrou Dance Company, uczestnicząc w projekcie choreograficznym tego zespołu w Europie. 

W ostatnich latach wystawił pięć baletów dla Opery Narodowej - Polskiego Baletu Narodowego; ''Kilka krótkich sekwencji'', do którego projekcję video zrealizowała Katarzyna Kozyra, ''Alpha Kryonia Xe'', ''III Symfonię Pieśń o nocy'', ''Sześć skrzydeł aniołów'', ''II koncert skrzypcowy'' . W 2010 roku na galę tańca organizowaną w Rzymie przez UNESCO przygotował ''Sono nero''. W Polsce zrealizował swoje spektakle min dla Polskiego Teatru Tańca, Teatru Wielkiego w Łodzi, Teatru Wielkiego w Poznaniu, Opery Bałtyckiej, Opery Nova , Opery Wrocławskiej i Kieleckiego Teatru Tańca. 

Jego spektakle regularnie pojawiają się na wielu zagranicznych festiwalach tańca min we.: Włoszech, Francji, , Cyprze, Niemczech, Czechach, Japonii, Meksyku, Korei, Litwie, Łotwie Rumunii, Szwecji, Danii, Norwegii, Hiszpanii, Węgrzech, Chinach, USA. Tunezji, Rosji, Ukrainie. Za granicą realizuje również swoje premiery m. in. w Hiszpanii.- Dantzaz - San Sebastian, Czechach – Prague Chamber Ballet, Chinach Beijing Dance LDTX Pekin, Niemczech TanzKompanie Giessen, Meksyku CEPRODAC Mexico City, na Litwie Aura Dance Theatre. Współtwórca cyklu edukacyjnego Teren Tańca – Reinterpretacje współorganizowanego przez Teatr Wielki i Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. 

Od 2009 do 2014 roku sprawował funkcję dyrektora baletu w Teatrze Wielkim w Poznaniu. W tym czasie był również kuratorem artystycznym Poznańskiej Wiosny Baletowej. Od 2014 do 2017członek Rady Programowej ds. Tańca Instytutu Muzyki i Tańca a w latach 2017 - 2019 jej przewodniczący. Dwukrotnie przygotował choreografie na Konkurs Eurowizji Młodych Tancerzy dla reprezentujących Polskę zwyciężczyń, Victorii Nowak i Pauliny Bidzińskiej w 2015 i 2017 roku. 

Od 2014r wykładowca Wydziału Tańca Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Od 2024r choreograf rezydent Teatru Wielkiego w Łodzi i kurator Łódzkich Spotkań Baletowych Laureat dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii Taniec. Odznaczony srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Jerzy Norbert Grzegorek

socjolog, pedagog kultury

Jego działalność artystyczna i naukowa koncentruje się na animacji kultury, wychowaniu do sztuki i przez sztukę oraz badaniach nad kulturą artystyczną osób z niepełnosprawnościami. Grzegorek pełni funkcję prezesa zarządu Fundacji Ośrodek Praktyk Teatralno-Tanecznych w Szczecinie oraz dyrektora Placówki Laboratorium Idiomów Ruchu i Rytmu Tancerza z Niepełnosprawnością. Jako idiochoreograf łączy teoretyczne i praktyczne aspekty tańca i teatru, eksperymentując z unikatowymi idiomami ruchowymi tancerzy z niepełnosprawnościami w Teatrze Ruchu Umownie Ewidentnego TRUE który założył w 2014 r. w Szczecinie. Jest członkiem Polskiego Forum Choreologicznego oraz recenzentem naukowego czasopisma „Studia Choreologica”. W latach 2020–2023 i ponownie od 2024 roku pełni funkcję członka Sekcji Pedagogiki Sztuki przy Komitecie Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk. W swojej karierze łączy praktykę choreograficzną i pedagogiczną — jest dyplomowanym nauczycielem tańca irlandzkiego oraz współczesnego, a także założycielem zespołu Celtic Dream (1998–2011) i szkoły tańca IRISH RHYTHMS (2005–2011). Jest promotorem kultury tańca irlandzkiego w Polsce oraz twórcą pierwszego w kraju show tańca irlandzkiego „Green Show” (2004). W uznaniu za działalność edukacyjną na rzecz dzieci i młodzieży w województwie zachodniopomorskim otrzymał tytuł „Przyjaciel Dzieci Szczecina” (2006). Jest również członkiem Komisji Programu Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca „Przekraczanie Granic” oraz stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie tańca (2021). Jerzy Norbert Grzegorek zrealizował i wystawił wiele autorskich spektakli, które eksplorują tematykę ruchu, emocji i doświadczenia osób z niepełnosprawnościami, m.in.: Korowód w Fado (2014) , Korowód w Bluesie. Mandala (2021), Korowód w Tęsknocie. Opór (2022), Korowód w Przemijaniu. Czas (2024), Scenariusz dla niewidomego lecz możliwego tancerza idiosensorycznego (2024) — monodram, Owszem. Bywałam i Widywałam (2025) – spektakl performatywny /Kontakt Improwizacja – relacja: tancerka na wózku i Maszyna Idiosensoryczna oraz włączenie PJM jako plastyczny ruch rytmiczny (autorski koncept Jerzego N. Grzegorka). Ponadto jest twórcą projektu patentowego "Maszyna Idiosensoryczna" (2023), który stanowi innowacyjne narzędzie wspierające doświadczenia sensoryczne tancerzy z niepełnosprawnościami.

Marek Gluziński

artysta - performer

Pracuje na przecięciu praktyki teatru fizycznego i choreografii eksperymentalnej, prowadzący badania w obszarze męskości, "między przywilejem a przekleństwem" w ramach projektu @Kryzys Wieku Męskiego: https://www.instagram.com/kryzys_wieku_meskiego/ Pełni rolę kuratora w dziedzinie tańca i performansu, (cykl “Free Body Music” (2011-12), "Taniec w Imparcie" (2017-19) oraz festiwal „Z Polski” w San Sebastian (2016), czy koordynując rezydencje artystyczne (2015 - 24)), jest współtwórcą Wrocławskiej Inicjatywy Tanecznej. Współpracuje z wrocławskim Instytutem im. Jerzego Grotowskiego. Współtworzył Laboratorium teatru fizycznego Studio Matejka, Wrocławską Ofensywę Teatralną, Akcję Kultura, prowadził kultowy Klub Puzzle, infopunkt Barbara dla ESK Wrocław 2016, wydawnictwa: Blend Records, Rockers Publishing, Qulturap. Produkował Festiwale: WROsound, Zwrot. Był społecznym członkiem pierwszej kadencji Wrocławskiej Rady Kultury. Jest społecznym asystentem posłanki Małgorzaty Tracz, członkiem Stowarzyszenia Dolnośląski Kongres Kobiet. Pracuje jako specjalista ds. komunikacji w Instytucie Myśli Politycznej im. Gabriela Narutowicza.

Marta Wołowiec

choreografka, performerka, tancerka, kuratorka, producentka i menadżerka kultury

Fundatorka i prezeska Fundacji Łagodnie. Z wykształcenia kulturoznawczyni oraz specjalistka w zakresie zarządzania kulturą. Od ponad dekady związana z sektorem kultury i sztuki, łączy praktykę artystyczną z doświadczeniem kuratorskim i menedżerskim. Kierowała Krakowskim Centrum Choreograficznym – częścią Nowohuckiego Centrum Kultury w Krakowie – odpowiadając za strategię programową, produkcję wydarzeń i rozwój projektów artystycznych. Jako artystka realizuje spektakle solowe i kolektywne, prezentowane w Polsce i za granicą. Tworzy choreografie i ruch sceniczny do spektakli teatralnych i filmów. Taniec i choreografię postrzega jako doświadczenie widzialności oraz przestrzeń rozbudzania empatii i wspólnego rezonansu. W Fundacji Łagodnie rozwija bliskościowe praktyki pracy w sztuce tańca, wspierając budowanie przestrzeni opartych na dialogu, sprawczości i wzajemnym zaufaniu. Interesuje się łagodnym przywództwem, komunikacją empatyczną oraz rolą ciała w procesach współpracy i regeneracji.

Monika Błaszczak

polsko-łemkowska tancerka i choreografka

Założycielka kompanii tanecznej Monika's Dance World. Jej prace były wystawiane w Europie, Azji, Ameryce Południowej i Północnej, w tym w Tate Modern, The Place, The Barbican, Volksbühne am Rosa-Luxemburg-Platz i Palazzo Contarini Polignac. Absolwentka New York University Tisch School of the Arts w Nowym Jorku, gdzie jej promotorem był André Lepecki, i Trinity Laban Conservatoire of Music and Dance w Londynie; oba kierunki ukończyła dzięki pełnym stypendiom. Laureatka wielu nagród, m.in. Trinity Laban Innovation Award, Performance Studies Award, Młoda Polska i Medalu Młodej Sztuki. Oryginalnie absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej w Poznaniu, Monikę dziś interesuje odkrywanie nowych możliwości w tańcu i choreografii.

Piotr Iwanicki

tancerz

Jeden z najwybitniejszych i najbardziej utytułowanych tancerzy niepełnosprawnych na świecie z ponad 20-letnim doświadczenie tanecznym i edukacyjnym. Zdobywca m.in.: 6 Tytułów Mistrza Świata w tańcach latynoamerykańskich, 5 Mistrzostw Europy, 8 krotnego Pucharu Świata. W 2024 roku odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę. Występował gościnnie w prestiżowych turniejach German Open, Snowball Classic (Kanada), Millenium Dancesport Championships (Floryda), u boku najbardziej uznanych tancerzy (Michała Malitowskiego i Joanny Leunis, Ricardo Cocchi i Julii Zagoruychenko, Hanny Kartunnen i Victora da Silva) Gościł w Tańcu z Gwiazdami w Rumunii. Występuje i szkoli w wielu krajach: USA, Francja, Słowacja, Gruzja, Szwecja, Japonia, Chiny, Singapur, Malezja. Pracował pod okiem wybitnych choreografów t.j. Philip Chbeeb czy Gary Franco wykonując viralowe choreografie z milionowymi wyświetleniami. Jest zaangażowany w propagowania para tańca występując w turniejach oraz imprezach związanych z tańcem lub niepełnosprawnością jako tancerz lub prelegent.

Renata Piotrowska Auffret

ekspertka tańca i choreografii w Instytucie Adama Mickiewicza

Choreografka i pedagożka z dwudziestoletnim doświadczeniem zawodowym, w tym na arenie miedzynarodowej. W latach 2004-2009 prezeska Towarzystwa Prze-Twórczego, w latach 2006-2008 CEO w Poruszenia, od 2023 CEO w Perform Miracles. Od 2025 kuratorka roku pilotażowego Pawilonu Tańca - oddziału Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Stworzyła serię podcastów ”Dare to care” dotyczących rodzicielstwa i opieki w sztukach performatywnych w ramach miedzynarodowego projektu Grand ReUnion. W 2024 była kuratorką Międzynarodowego Forum Badawczego „Osoby rodzicielskie w choreografii” organizowanego przez Ośrodek Kultury Ochoty w partnerstwie z Warszawskim Obserwatorium Kultury oraz wydarzenia Meet Up „Dancing and Parenting” podczas największych targów tańca the internationale Tanzmesse nrw. Kuratorowała program towarzyszący Polskiej Platformy Tańca 2024 organizowanej przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca oraz projekt „(M)others on tour” w ramach Perform Europe. W roku 2008, 2010 i 2017 jej spektakle były wytypowane do Polskiej Platformy Tańca. Priorytetowa artystka prestiżowej sieci europejskich domów tańca Aerowaves w roku 2017 (spektakl „Śmierć. Ćwiczenia i wariacje“) oraz w roku 2019 (spektakl „Wycieka ze mnie samo złoto“). Współpracowała z wieloma instytucjami w Polsce i za granicą, a jej spektakle były prezentowane na arenie międzynarodowej. Kilkukrotna stypendystka programów MKiDN oraz IAM. Urodziła się i mieszka w Warszawie. Jest mamą dwójki dzieci.

Włodzimierz Kaczkowski

tłumacz, reżyser, autor scenariuszy teatrów tańca i dramatów

manager teatru tańca Zawirowania, pomysłodawca i organizator festiwalu Zawirowania, pomysłodawca i organizator Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego Warsaw Zawirowania Dance, dyrektor Sceny Współczesnej i Centrum Teatru i Tańca Zawirowania przy Bruna 9 ( dawniej w Starej Prochowni i na Scenie Staromiejskiej) Od 2024 nastąpiła kolejna zmiana siedziby. Centrum Teatru i Tańca Zawirowania mieści się w budynku Adgar West Park, przy Alejach Jerozolimskich 181 b Absolwent Wydziału Wiedzy o Teatrze ( 1979 ) i Wydziału Reżyserii ( 1983 ) Akademii Teatralnej w Warszawie po dwóch latach filologii polskiej ( 1973 -75 ) na UMK w Toruniu.. 1983 – 1987 Pięć lat pracy na etacie reżysera w teatrach im. Bogusławskiego w Kaliszu, Teatrze Dramatycznym w Warszawie i Teatrze im. Słowackiego w Krakowie: 1983 – 1984 Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego, Kalisz (prowadzenie Sceny Prezentacje z kilkoma premierami rocznie: „Letni dzień” Sławomira Mrożka, „Hymn” Gyorgi Schwajdy „Zabójstwo z premedytacją” Witolda Gombrowicza, „Nikiformy” Edwrda Redlińskiego ) W 1984 r. reżyseria „Poskromienia złośnicy” Williama Szekspira w Teatrze w Elblągu 1984 – 1986 Teatr Dramatyczny Warszawa (reżyseria i adaptacja: Wielkiego Testamentu Francoisa Villona ) 1986 – 1987 Teatr im. J. Słowackiego, Kraków (powtórzenie „Wielkiego Testamentu” z Warszawy i „Ożenek” Nikołaja Gogola ) 1989 – 1990 kierownik literacki Bałtyckiego Teatru Dramatycznego w Koszalinie 1990 -1992 praca w teatrze offowym w Gelsenkirchen w Niemczech, dwie realizacje: „Seans” Ireneusza Iredyńskiego i „Moskwa Pietuszki” Venedikta Jerofiejewa Od 1989 roku dyrekcja Sceny Współczesnej w teatrze Stara Prochownia, w 2020 roku przekształconej w Centrum Teatru i Tańca Zawirowania. Oprócz tego samodzielna praca reżyserska, literacka i menedżerska w Polsce i w Niemczech. Reżyser ponad 30 sztuk w teatrach całej Polski, m.in. „Poskromienie złośnicy” Szekspira, „Opera za trzy grosze” Brechta w Teatrze w Płocku, „Ożenek” Gogola w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie. Własne adaptacje: „Elementarz dla mieszkańców miasta” Brechta w Starej Prochowni, „Wielki Testament” Francois Villona w Warszawie i Krakowie, „Pamiętnik z okresu dojrzewania” Witolda Gombrowicza w Teatrze Na Woli i „Okruchów czułości” w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Reżyser jednego z większych sukcesów frekwencyjnych ostatniego dwudziestolecia w Warszawie „ Dzieł Wszystkich Szekspira” , ponad 2200 spektakli w ciągu 25 lat, zrealizowane w 13 teatrach w Polsce. Poza tym już w teatrze offowym prowadzonym przez Fundację Scena Współczesna: „Pterodactyle” Nicky Silvera „Disco Pigs” Endy Walsha, „Strategia dla dwóch szynek” Raymonda. Cousse. Autor sztuk: „Historia świata w skróconej wersji”, „I ty zostaniesz Chińczykiem” i ostatnio „Wieczór trzech coachów”. Tłumacz sztuk teatralnych: Przetłumaczył około dwudziestu dramatów, z których około 10 zostało zrealizowanych w teatrach Polski, najczęściej „Dzieła Wszystkie Szekspira” 13 wystawień, „ Morderstwo w hotelu” ( 6 wystawień) „ Aż do bólu” ( 3 wystawienia ), oprócz tego dwie realizacje w Teatrze TV: „Okruchy czułości” Neila Simona i „Klucz” Heleny Razumowskiej. Tłumaczenie sztuki Martina McDonagha „The Pillowman, ( „Pan Poduszka” ) zostało opublikowane w miesięczniku „Dialog w 2010 roku Autor scenariuszy dla teatrów tańca: Pierwszą realizacją był w 1987 roku scenariusz baletu „Nienasycenie” według Witkacego dla Opery Narodowej w Warszawie, na deskach tej sceny zrealizowano jeszcze „Tylko raz w życiu” opowieść o życiu Isadory Duncan i Siergieja Jesienina i „Kindertotenlieder” z muzyką Mahlera. Od czasu powstania teatru tańca Zawirowania w 2004 roku, większość premier opiera się na jego scenariuszach, m.in. „Przytul mnie”, „Jeśli kochasz zabij”, „W stronę światła” „Nic tylko błękit” „ Innocent when you dream” do muzyki Toma Waitsa. „Zbliżenia”, „Where should we go?” i ostatnio „Tańcząc Boską Komedię” i „Opowiedz nam o przyszłości” według „Solaris” Stanisława Lema Dyrektor teatru Scena Współczesna Scena Współczesna powstała w 2001 roku i jest jedną z ciekawszych z teatrów niezależnych w Warszawie. Mieściła się w zabytkowym budynku Starej Prochowni na Starym Mieście, a potem współpracowała ze Sceną Staromiejskiej w budynku przy Jezuickiej 4 w Warszawie potem tworzyła własny ośrodek na Belwederskiej 20/22. Do tej pory wystawiła 30 premier, z których większość to prapremiery polskie. Tutaj po raz pierwszy w Polsce grano: „Pterodactyle” Nicky Silvera, „Disco Pigs” Endy Walsha, „Niebo” Andreja Kurejczyka, „Pana Poduszkę” Martina McDonagha. Część tych sztuk przeszła potem do repertuaru innych teatrów w Polsce. Od roku 2020 Scena Współczesna połączyła się z Teatrem Tańca Zawirowania i przekształciła się w Centrum Teatru i Tańca Zawirowania. Manager teatru tańca Zawirowania Zespół powstał w 2004 roku i w ciągu kilku lat, stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych zespołów teatrów tańca w Polsce. Co roku daje jedną, albo dwie premiery, ( m. in. Przytul mnie, Jeśli kochasz – zabij , W stronę światła, Po godzinach, Chopin ambiente, Fuera de campo, Zbliżenia, Navigation Song, „Where should we go? Backup, Black Out i „Real Love” występuje na scenach całej Polski, np. w Poznaniu, Lublinie, Krakowie, Białymstoku i Wrocławiu. Otrzymuje zaproszenia na międzynarodowe festiwale, występował np.: w Madrycie, Pradze, Budapeszcie, Tokio, Seulu, Wielkim Nowogrodzie, Mińsku, Odessie, Bielefeldzie, Guangzhou, Jerozolimie, Tel Avivie, Kownie, Lwowie, Harare (Zimbabwe) , Bangalore i Mumbaju ( Indie ) i Taipei na Tajwanie. Od 2007 roku wchodzi w produkcje międzynarodowe, pierwszą z nich była: „Chopin ambiente” polsko - hiszpańska koprodukcja z zespołem Larumba Danza z Madrytu, kolejną Fuera de campo, w choreografii Daniela Abreu, potem „ A Navigation Song” we współpracy z Iradem Mazliah z Izraela., współprodukcje z Machol Shalem z Izraela: „Dust” i „HA E” w choreografii i z udziałem Ido Tadmora, solistą Narodowego Baletu Izraela oraz ostatnio „Real Love” ponownie w choreografii Daniela Abreu. Do tej pory zespół Zawirowania wystąpił 122 razy zagranicą, w 70 miastach, 30 krajach i 5 kontynentach.. Prezes Fundacji Scena Współczesna Założona w 2001 roku Fundacja wspiera zainteresowanie teatrem tańca w Polsce i w Europie, stara się ułatwiać międzynarodowe kontakty, jest inicjatorem wymiany przedstawień, prowadzi warsztaty, konferencje i seminaria, wchodzi we wspólne produkcje na poziomie międzynarodowym, zajmuje się łączeniem artystów ze wschodu i zachodu Europy oraz międzynarodową mobilnością artystów, zwłaszcza w zakresie tańca współczesnego. Wspiera też rozwój polskiego dramatu współczesnego. Organizator festiwali i przeglądów teatralnych Pod jego kierownictwem odbyły się III edycje Dni Dramatu Współczesnego, promujące dramat współczesny, trzy spotkania z małymi formami teatralnymi ze Wschodu, pod tytułem Weekend z…w 2006 roku z Białorusi, w 2007 z Ukrainy i w 2008 r. z Moskwy oraz 22 edycje, coraz prężniej rozwijającego się Festiwalu Teatrów Tańca Zawirowania. ( do 2025 roku wystąpiło na festiwalu 300 zespołów, w tym z Azji i Afryki wystawiając 250 przedstawień) Organizator Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego WarsawZawirowaniaDance. ( 3 edycje ) Członek jury międzynarodowych przeglądów, m.in. Masdanza na Wyspach Kanaryjskich, Machol Shalem w Jerozolimie i IFMC w Witebsku na Białorusi, wielokrotnie zapraszany na różnego rodzaju spotkania i konferencje międzynarodowe dotyczące współpracy kulturalnej. Działacz społeczny Uczestnik działań Forum Dialogu Społecznego, były przewodniczący komisji do spraw teatru i tańca. Uczestnik zespołów w ramach współdziałania komisji z Biurem Kultury m.stoł. Warszawy, m.in. do spraw współpracy organizacji pozarządowych i instytucji, członek ZASPu od 1996 roku.

Alicja Berejowska

kuratorka roku pilotażowego Pawilonu Tańca - oddziału Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie

Menedżerka kultury i producentka kreatywna związana z nowym tańcem, choreografią i performansem. Inicjatorka Perform for Change, skupiająca się na zrównoważonym rozwoju i ekologii, włączająca strategie DEI i EGS do sztuk performatywnych. Współpracowała z takimi artystami i artystkami jak: Magda Jędra, Wojciech Grudziński, Marta Ziółek, branżą game-dev i nowych technologii. Koordynowała projekty sieciujące i festiwale tańca takie jak Polska Sieć Tańca (2018-2022), Warsaw Dance Days (2015-2019). Jako PR-owiec realizowała kampanie PR, CSR i media relations dla marek i organizacji jak: Sony Pictures Television, Ubisoft, Fundacja Agora, PWN, Akson Studio. Absolwentka kulturoznawstwa ze specjalnością teatr i performans, dziennikarstwa i komunikacji społecznej (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu) oraz kursu kuratorskiego i komunikacji w tańcu i sztukach performatywnych (Uniwersytet Sztuki w Berlinie). Od 2021 roku współtworzy Sieć Producencką.

Michał Chróścielewski

tancerz, choreograf

Absolwent warszawskiej szkoły baletowej, finalista konkursu baletowego w Gdańsku 1997. Zaangażowany w zespole baletowym Teatru Wielkiego-Opery Narodowej w Warszawie, występował w produkcjach baletowych takich choreografów jak Bejart, Neumeier, Kylian, Eifman, Ekk, Ashton, Balanchine, Cranko, Niżyński, Macmillan, Grigorovich, Pastor, Massine, Ratmansky i wielu innych. Jako choreograf finalista Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego im. Sergiusza Diagilewa w Łodzi w 2011. W latach 2010-2022 stworzył dla TW-ON kilka miniatur baletowych współpracował także z zespołami: Fryderykiana i Les Ballets de Pologne. W 2021 współtworzy projekt artystyczny „Dwa światy” łączący w sobie balet i malarstwo, zaproszony na Biennale Sztuki Współczesnej we Florencji w 2023 r., prezentowany w Filharmonii Narodowej w Warszawie w 2021 i 2023 r. oraz podczas wystaw w Mediolanie 2023 i Cannes 2024.

Karolina Dorożała

instruktorka tańca terapeutycznego, kulturoznawczyni,facylitatorka i menadżerka projektów społecznych

Wieczna poszukiwaczka ruchu, lubiąca rozmawiać i współpracować z ludźmi w środowiskach międzykulturowych. Doświadczenie zdobywała koordynując projekty, prace różnorodnych zespołów i prowadząc zzajęcia ruchowem między innymi z dorosłymi osobami z niepełnosprawnością intelektualną. Zajmowała się tańcem kreatywnym dla dzieci. Prowadziła grupy tańca terapeutycznego i intuicyjnego dla kobiet. Obecnie interesują ją integrujące ruch i oddech zajęcia z Gyrokinesis. W Fundacji Nowej Wspólnoty współprowadzi treningi dobrej rozmowy i dialogi.

Paweł Łyskawa

producent i menager, tancerz i choreograf

Absolwent Wydziału Teatru Tańca Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, ukończył także wiedzę o kulturze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wspólnie z Erykiem Makohonem lideruje Krakowskiemu Teatrowi Tańca, w którym działa od prawie dwudziestu lat. Jako tancerz i aktor współpracował z wieloma choreografami, reżyserami, między innymi z Erykiem Makohonem, Idanem Cohenem, Ole Melandem, Cezarym Tomaszewskim, Janem Peszkiem, Henrikiem Kaalundem, Jerzym Stuhrem, Waldemarem Raźniakiem, Jackiem Łumińskim, Anną Konjetzky, Ayrin Ersöz oraz Wojciechem Farugą. Tworzy choreografie w spektaklach dramatycznych. Współpracuje z reżyserem Michałem Kotańskim i Teatrem im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Stypendysta Miasta Krakowa w 2018 roku oraz Ministra Kultury Dziedzictwa Narodowego w roku 2020. Zwycięzca konkursu „Krakowska Giełda Teatralna”. Jest laureatem Nagrody Teatralnej im. Stanisława Wyspiańskiego, najważniejszego krakowskiego wyróżnienia, które jest przyznawane twórcom teatralnym. Jest współpomysłodawcą i współkuratorem całorocznego programu prezentacji tańca „Rollercoaster”, realizowanego od 2018 roku w Ośrodku Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka. Współpracował z wieloma teatrami i instytucjami, m.in. z Capellą Cracoviensis, Teatrem Nowym w Krakowie, Teatrem Łaźnia Nowa, Teatrem Groteska, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Muzeum Żydów Polskich POLIN, Teatrem Studio, Teatrem Ludowym, Teatrem KTO, Teatrem im. Wilama Horzycy w Toruniu i Zamkiem Królewskim na Wawelu. Zrealizował dziesiątki wydarzeń i projektów, współfinansowanych ze środków miejskich, ministerialnych, wyszehradzkich i europejskich. Realizuje projekty społeczne, angażujące wszystkie grupy wiekowe. Od wielu aktywnie uczestniczy w animacji życia kulturalnego Krakowa. Z początkiem 2025 roku, wspólnie z lokalnym środowiskiem, powołał „krakowskie porozumienie dla tańca”, nieformalną grupę, zainicjowaną oddolnie w celu wzmacniania pozycji tańca współczesnego w Krakowie. Grupa skupia osoby zawodowo zajmujące się tańcem, dąży do wypracowania stałych struktur organizacyjnych, wspierających rozwój tańca współczesnego w regionie. Produkuje spektakle Krakowskiego Teatru Tańca oraz tancerek i tancerzy niezależnych. Był jednym z trzech kuratorów projektu „Goodbye Superman! Mężczyzna w polskiej choreografii”, a także polskim koordynatorem projektu edukacyjnego dla młodych tancerzy „V4 Young Dance Talents”, organizowanego przez Central Europe Dance Theatre w Budapeszcie. Obecnie koordynuje i realizuje projekt „Beyond Front@: Bridging Periphery” (w ramach programu Kreatywna Europa). Rozpoczął także działania w międzynarodowym konsorcjum, skupiającym 10 organizacji, którego celem jest zwiększenie inkluzywności i równości w europejskim sektorze twórczym. Od kilku lat buduje własną ścieżkę edukacji w zakresie produkcji i zarządzania. Odbył staże i job shadowingi, m.in. w Bethlen Téri Színház w Budapeszcie (Węgry), Ne. Sans Opera and Dance w Vancouver (Kanada) oraz M Studio (Rumunia). Jako jeden z liderów Krakowskiego Teatru Tańca tworzy organizację, reprezentującą alternatywny model funkcjonowania, oparty w głównej mierze na budowaniu sieci współprac z lokalnymi oraz międzynarodowymi instytucjami (także w kontekście finansowania i infrastruktury), wspierającą artystki i artystów niezależnych, kierującą się zasadą zero waste w kontekście zarządzania i organizacji. KTT wspiera polskie środowisko twórców i twórczyń, realizuje projekty rezydencyjne, sprowadza do Polski wybitnych artystów i artystki, organizuje przeglądy, festiwale, pokazy taneczne. Podejmuje współpracę z lokalnymi instytucjami, ale i organizacjami międzynarodowymi. Dąży do wzmocnienia tańca w regionie Europy Środkowo-Wschodniej. Organizuje wydarzenia angażujące krakowskich, polskich i europejskich artystów i artystki, krytyczki i krytyków, producentów i producentki oraz tancerki i tancerzy. Podejmowane działania stymulują aktywną wymianę doświadczeń i wiedzy oraz budowanie trwałej sieci.

Magdalena Siwecka

tancerka, choreografka oraz pedagożka tańca flamenco

Karierę taneczną rozpoczynała jako dziecko od tańca klasycznego, nowoczesnego oraz polskiego tańca ludowego. Absolwentka Olsztyńskiego Teatru Tańca. Uczennica wybitnych tancerzy i choreografów – Piotra Galińskiego i Jacka Łumińskiego. Ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, specjalizując się w kostiumologii – przede wszystkim w historii kostiumu baletowego. Tańcem flamenco zajmuje się profesjonalnie od ponad 20 lat. Kształciła się w Polsce i w Hiszpanii u tak znakomitych tancerzy i pedagogów jak Choni Pérez García, Isabel Bayón, Adella Campallo, Yasaray Rodriguez, Manuel Betanzos czy Ángel Atienza. Solistka, choreografka i założycielka dwóch projektów flamenco: PROYECTO FLAMENCO „CORAZÓN Y ALMA” (współpraca z artystami z zagranicy, koncerty w Polsce) oraz CAFÉ CORTAO COMPAÑÍA FLAMENCA (największego amatorskiego polskiego zespołu tańczącego flamenco, który tworzą jej uczniowie). Uczestniczyła w wielu koncertach, projektach artystycznych i festiwalach prezentujących sztukę flamenco. Występowała między innymi w Teatrze Wielkim w Warszawie na zaproszenie Sinfonii Varsovii podczas festiwalu Festiwal Szalone Dni Muzyki 2013 – muzyka francuska i hiszpańska oraz na międzynarodowym Festiwalu Flamenco MIASTO KRASNALI (CIUDAD DE DUENDES, 2023r.) we Wrocławiu. W swoim doświadczeniu pedagogicznym ma między innymi wieloletnią współpracę z Akademią Tańca Ireneusz Sulewski, Szkołą Tańca Riviera w Warszawie, Studio Taneczno – Aktorskim Hanny Kamińskiej działającym przy Państwowej Szkole Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie, Szkole DANCEWORLD by Agnieszka Kaczorowska oraz Szkole Tańca Flamenco Triana. Inicjatorka w Polsce flamenco inkluzywnego czyli zajęć z nauki tańca otwartych także dla osób z niepełnosprawnościami - od 2018 roku regularnie prowadzi warsztaty z flamenco inkluzywnego we współpracy z „Ekstraklasa Projekt” aktywnym przy Fundacji Pomocna Ręka w Markach k/Warszawy oraz od 2024 roku warsztaty w Centrum Sztuki Włączającej/ Teatr 21 w Warszawie (za ten ostatni projekt otrzymała wyróżnienie w konkursie IMPULS KULTURY – Mazowiecka Nagroda Inspiracji Kulturalnych 2024). Jako prowadząca warsztaty flamenco inkluzywnego współpracuje także z Fundacją Giganci (Fundacja dla opiekunów osób z ASD) oraz Artbale Stowarzyszeniem Rozwoju Edukacji Kulturalnej i Sztuki. Znalazła się także wśród wyróżnionych Kobiet na Liście „Forbes Women” – „50 po 50” (edycja 2025), czyli tych które burzą stereotypy i torują drogę dla przyszłych pokoleń liderek. Uczestniczka szkoleń skierowanych do artystów i kadry tańca w zakresie potrzeb osób g/Głuchych i z niepełnosprawnościami realizowanych w ramach programu „Taniec i Niepełnosprawność – Przekraczanie Granic 2024” Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca. Absolwentka studiów podyplomowych „Choreoterapia (terapia tańcem i ruchem)” w Wyższej Szkole Kształcenia Zawodowego we Wrocławiu (2024r.). Członkini i stypendystka Critical Dance Pedagogy Network (UK) – 2025 rok, udział w Laboratorium Artystycznym pedagogów i badaczy tańca. Pasjonatka. Wszystko co robi jest na 100 % albo i więcej … nie umie inaczej!

Marta Seredyńska

doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce i administracji

Ukończyła wiedzę o teatrze oraz media interaktywne i widowiska poznańskiego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, a także politykę społeczną na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie obroniła doktorat na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych. Od kilkunastu lat współpracuje z instytucjami kultury, a także z podmiotami trzeciego sektora, produkując i koordynując wydarzenia oraz realizując liczne szkolenia, działania mentoringowe czy warsztaty. W latach 2012-2023 aktywnie pisała o tańcu, współpracując m.in z portalem Taniecpolska.pl oraz magazynem "Taniec". 2016 roku prowadzi Fundację Rezonanse Kultury, skupiając się na łączeniu kultury i działań społecznych. Jako badaczka współpracowała z Fundacją Szkoła Liderstwa, Warszawskim Obserwatorium Kultury oraz Uniwersytetem Warszawskim. W 2022 roku otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Jacek Łumiński

profesor Pekińskiej Akademii Tańca i kierownik Zakładu Tańca w Akademii Muzycznej w Katowicach.

Stworzył kilka ważnych dla tańca projektów i instytucji, w tym Śląski Teatr Tańca (1992-2013). Jako choreograf, nauczyciel Łumiński jest znany na arenie międzynarodowej od początku lat 90-tych ze swoich wyjątkowych dzieł tanecznych oraz nowatorskich programów artystycznych i edukacyjnych. Za wybitne osiągnięcia w rozwijaniu unikalnej techniki i formy teatru tańca Łumiński otrzymał wiele nagród, m.in Pola Nirenska Award, Capezzio, Zloty Krzyż Zasługi. Główne obszary jego zainteresowań obejmują trwałe systemy kształtowania tożsamości kulturowej i inne sposoby poznania.

Witold Biegański

dr sztuk muzycznych w dziedzinie tańca i choreografii

Współinicjator powstania Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Artystów Tancerzy. Obecnie pełni funkcję Przewodniczącego Zarządu Krajowego OZZAT. Wykonywał role taneczne jako solista w teatrach takich jak Teatr Wielki - Opera Narodowa w Warszawie, Opera Nova w Bydgoszczy i Teatr Wielki w Łodzi, gdzie obecnie pełni funkcję z wyboru Przewodniczącego Zarządu MOZ OZZAT przy Teatrze Wielkim w Łodzi i przy Teatrze Muzycznym w Łodzi. Zaangażowany społecznie jako prezes fundacji non-profit, którą prowadzi samodzielnie od 2012 r. Organizował spektakle i wystawy chopinowskie na terenie kraju. Od 1999 r. prowadzi własny zespół baletowy Fryderykiana. Specjalizował się w rokrocznie przygotowywanych „Chopiniadach”, w czasie których prezentowano choreografie głównie do muzyki F. Chopina.

Agnieszka Sikorska

projektantka i doświadczona facylitatorka

Specjalizuje się w prowadzeniu spotkań i procesów, w których skupia się na tworzeniu rozwiązań, które dostarczają realną wartość i odpowiadają na potrzeby grup docelowych. Prowadzi procesy konsultacyjne i wspiera dialog społeczny, szczególnie w obszarze rozwijania usług publicznych. Pracuje z organizacjami pozarządowymi i sektorem publicznym. W swojej pracy opiera się o założenia Porozumienia bez Przemocy (NVC). Szkoli i pełni rolę mentorki dla osób, które rozwijają innowacje społeczne.  

Hanna Raszewska-Kursa

badaczka i krytyczka tańca, doktorka nauk o sztuce, aktywistka

Autorka m.in. książki Empatia, choreografia i śmiech jako nadzieja dla ludzkości. Prezeska Fundacji „Myśl w Ciele” i założycielka Warszawskiej Pracowni Kinetograficznej. Członkini Polskiego Forum Choreologicznego, ZASP, International Council of Kinetography Laban; współtworzy Przestrzeń Wspólną. Jedna z organizatorek I Oddolnego Kongresu Tańca przeciwko przemocy.

Marcin Bochenek

nauczyciel akademicki, kierownik Zakładu Tańca bialskiej AWF

Laureat wielu odznaczeń i nagród w dziedzinie tańca i folkloru. Autor i współautor 72 publikacji metodyczno-naukowych, w tym 5 monografii z zakresu folkloru tanecznego Podlasia. Twórca i kierownik projektów naukowo-badawczych z zakresu treningu i przygotowania motorycznego tancerzy. Ekspert i Wiceprzewodniczący Polskiej Sekcji CIOFF®, na arenie międzynarodowej delegat krajowy i członek Communications Commission CIOFF® International.

Tomasz Bergmann

projektant przestrzeni i obiektów, autor instalacji sensorycznych i teatralnych

Tworzył m.in. dla Galerii Narodowej Zachęta, Centrum Nauki Kopernik czy Nowego Teatru w Warszawie. Wraz z Izabelą Chlewińską kreuje projekt Intibag, który tworzy unikalne obiekty sensoryczne wyciszające układ nerwowy człowieka.  Jest autorem dwóch opracowań chronionych patentem RP. W  2023 roku odebrał nagrodę  Wzór Roku 2023 dla Kultury – Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego - za dokonania artystyczne i wzornictwo  Intibag 

dr Regina Lissowska-Postaremczak

teatrolożka, badaczka tańca i kuratorka filmowa

Adiunkt w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów UAM, badaczka w projekcie THEAGENT (Austriacka Akademia Nauk, ERC). Wykłada także w Akademii Muzycznej w Katowicach i AWF w Poznaniu. Autorka książki Kinesthetic Strategies in Dance Space (2023) i licznych publikacji o tańcu, performansie i filmie. Kuratorka programu MOVES (Short Waves Festival) i Kino Tańca (Centralna Scena Tańca), współpracuje też programowo z festiwalami tańca i filmu w Europie i obu Amerykach. Laureatka stypendiów MKiDN, NIMiT i NCK.

Agnieszka Narewska-Siejda

pedagog tańca, autorka artykułów

Doktor nauk humanistycznych w dyscyplinie literaturoznawstwo, magister sztuki (absolwentka choreografii i teorii tańca na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie) i magister filologii polskiej (absolwentka komparatystyki na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego). Absolwentka Krakowskiej Zawodowej Szkoły Baletowej. Nauczycielka tańca klasycznego oraz historii tańca. Redaktorka „Studia Choreologica” oraz kwartalnika „Taniec”. Autorka artykułów w czasopismach naukowych i książkach zbiorowych, dotyczących wybranych zagadnień z historii baletu. Współtwórczyni Polskiej Kroniki Tańca, członkini Polskiego Forum Choreologicznego oraz Związku Artystów Scen Polskich.

Bartosz Olcha

analityk, metodolog

Absolwent politologii na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Analityk, metodolog, autor opracowań i ekspert w ponad 600 projektach badawczych. Związany zawodowo z branżą badawczą od 2011 r., specjalizuje się w kompleksowej realizacji badań rynku, analiz społeczno-gospodarczych oraz badań wizerunku marki pomocnych w tworzeniu strategii marketingowych.

Emilia Cholewicka

kulturoznawczyni, ekonomistka kultury, tancerka

Zajmuje się zagadnieniami związanymi z rynkiem pracy artystów i artystek, szczególnie z perspektywy feministycznej. Kierowniczka badania „Ocena recepcji i potencjału świadomości o cyklu menstruacyjnym w procesie twórczym osób menstruujących w obszarze sektorów kultury i kreatywnych” finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki. Ukończyła warszawską Szkołę Baletową. Performatywnie współpracowała, m.in. z Martą Ziółek, Wojciechem Grudzińskim czy Krystianem Ladą. Wkrótce ukaże się jej książka: „Homo Saltatrix. Artystki baletu na rynku pracy” nakładem wyd. Libron.

Grażyna Pol

socjolożka, badaczka kultury, kierowniczka Działu Badań i Analiz w Narodowym Centrum Kultury

Od lat przygląda się temu, co porusza ludzi i instytucje – analizuje mechanizmy uczestnictwa, przemiany kultury i społeczne znaczenie praktyk kulturalnych. Doświadczenie zdobywała, prowadząc projekty w czołowych firmach badawczych. Współautorka licznych raportów badawczych, artykułów naukowych oraz monografii „Oswajając zmienność. Kultura lokalna z perspektywy domów kultury”. Zwolenniczka uważnego słuchania, rzetelnych danych i myślenia krytycznego.

Grzegorz Pańtak

tancerz, pedagog tańca, choreograf, reżyser światła i producent

Wspólnie z Elżbietą Pańtak współtworzył i prowadzi instytucjonalny zespół - Kielecki Teatr Tańca (miejska instytucja artystyczna). Jeden z współtwórców koncepcji programu MKiDN - Przestrzenie Sztuki. Choreograf wielu spektakli dla KTT oraz teatrów operowych w Polsce i zagranicą. W 2022 roku uzyskał tytuł doktora na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Nagrodzony Brązowym Medalem - Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2022).

Kaja Matuszak

specjalistka ds. Analiz w Departamencie Raportów Medialnych w Instytucie Monitorowania Mediów SA

Od ponad 4 lat zajmuje się badaniem przekazu medialnego oraz szczegółowym opracowywaniem i interpretowaniem danych dla rozpoznawalnych marek z sektora telekomunikacyjnego, bankowego i handlu detalicznego oraz instytucji politycznych i naukowych. Przygotowując przekrojowe raporty i rekomendacje, które rekonstruują konteksty i trendy medialne, wspiera organizacje w tworzeniu skutecznych strategii komunikacyjnych i biznesowych.

Łukasz Kołtacki

ekspert ds. analiz w Dziale Raportów Medialnych

Doświadczony analityk z 20-letnim stażem w branży monitoringu mediów. Specjalizuje się w analizie social media, dostarczając klientom strategiczne wnioski oparte na danych. Jego wiedza i umiejętności pomagają firmom zrozumieć trendy, zarządzać reputacją oraz skuteczniej komunikować się z odbiorcami. Pracował nad projektami dla kilkuset największych firm, ministerstw, instytucji, agencji PR i marketingowych.

Sebastian Tomaszewski

ekspert ds. Analiz w Departamencie Raportów Medialnych w Instytucie Monitorowania Mediów S.A.

Odpowiada za generowanie raportów zawierających szczegółowe ustalenia i rekomendacje, a także za przeprowadzanie regularnych przeglądów operacyjnych w celu identyfikacji obszarów wymagających poprawy. Od dziesięciu lat zajmuje się analityką dla marek z takich branż jak motoryzacja, bankowość, handel, logistyka i FMCG. To doświadczenie pozwoliło mu na wyspecjalizowanie się w badaniu wydarzeń, trendów i problemów medialnych, a także w tworzeniu spersonalizowanych raportów, które podsumowują i prezentują dane w atrakcyjnej wizualnie formie, umożliwiając klientom opracowywanie skutecznych strategii komunikacyjnych.

Joanna Szymajda

adiunkta w Instytucie Sztuki PAN, badaczka tańca, menadżerka kultury

Pracę doktorską obroniła na Université Paris III Sorbonne Nouvelle i Uniwersytecie Łódzkim. W l. 2010-2017 wicedyrektorka Instytutu Muzyki i Tańca, w l. 2018-2020 kierowniczka baletu Opery Wrocławskiej, obecnie kierowniczka baletu Teatru Wielkiego w Łodzi. Autorka licznych publikacji, współredaktorka wraz z prof. M. Leyko „Słownika tańca współczesnego”. Członkini Rady ds. Instytucji Artystycznych przy MKiDN.

Karolina Bilska

magister filologii polskiej i socjologii

Ukończyła Podyplomowe Studia Teorii Tańca w Akademii Muzycznej Fryderyka Chopina w Warszawie. W 2018 roku rozpoczęła pracę w Narodowym Instytucie Muzyki i Tańca, obecnie jest kierowniczką Działu Wydawniczego. Pracuje także w Niepublicznej Szkole Sztuki Tańca w Białymstoku. Redaktorka rocznika „Studia Choreologica”. Autorka artykułów m.in. o twórczości choreograficznej kobiet w XX wieku. Członkini Polskiego Forum Choreologicznego.

Katarzyna Borza

magister sztuki, tancerka

Absolwentka AST im. St. Wyspiańskiego w Krakowie, Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu i Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie, tancerka, choreografka, pedagożka. Od 2021 roku wykładowca tańca klasycznego i historii tańca w Zakładzie Tańca na Akademii Muzycznej w Katowicach oraz tańca i rytmiki z elementami logorytmiki w Szkole Aktorskiej Teatru Śląskiego w Katowicach. Prowadzi badania na temat percepcji czasu w tańcu i tańca tradycyjnego terenów Polski. Szkoli się w zakresie tańców ludowych i historycznych, którymi dzieli się w formie warsztatowej i choreograficznej.

Katarzyna Niedurny

dziennikarka, teatrolożka, krytyczka

Selekcjonerka Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje i Paszportów Polityki. Wspólnie z Katarzyna Waligórą prowadzi Podcast o Teatrze – medium opowiadające w przystępny sposób o historii i współczesności teatru i choreografii. Stale współpracuje z dwutygodnik.com, „Czasem kultury” i „Didaskaliami”. Obecnie pracuje nad książką biograficzną o krytyku teatralnym Konstantym Puzynie.

Katarzyna Sadowska

dr hab. prof. UAM na Wydziale Studiów Edukacyjnych

Badaczka edukacji dzieci i młodzieży, edukacji przez sztukę oraz edukacji w nurcie personalizmu. Autorka monografii i artykułów naukowych z międzynarodowym doświadczeniem dydaktycznym i naukowym. Refleksje podejmowane przez Katarzynę Sadowską mają na celu zwrócenie uwagi na konieczność zmiany paradygmatu z „programocentrycznego” na paradygmat sytuujący człowieka w centrum edukacji.

Lech Dzierżanowski

p.o. dyrektora Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca, pianista i menadżer

Współpracował m.in. z Filharmonią Narodową jako kierownik Działu Promocji czy Filharmonią Łódzką im. Artura Rubinsteina pełniąc rolę dyrektora ds. promocji, dyrektora naczelnego i artystycznego oraz zastępcy dyrektora ds. artystycznych. Szereg działań i projektów stworzył z wieloma organizacjami pozarządowymi. Jest współautorem wydawnictw tradycyjnych i multimedialnych poświęconych m.in. Witoldowi Lutosławskiemu, Karolowi Szymanowskiemu czy Andrzejowi Panufnikowi. Od wielu lat zajmuje się popularyzacją dorobku Romana Palestra. W 2021 roku nakładem PWM wydał monografię tego kompozytora.

Magdalena Juźwik

absolwentka kulturoznawstwa i filologii polskiej

Ukończyła Podyplomowe Studia Teorii Tańca na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, Podyplomowe Studia ,,Filologia polska w praktyce’’, Podyplomowe ,,Studia Zarządzania Kulturą’’ oraz Studia Doktoranckie w zakresie wiedzy o kulturze. Jej zainteresowania naukowe skupiają się wokół teorii tańca klasycznego, ze szczególnym uwzględnieniem reinterpretacji baletowych. Pracowała w Narodowym Instytucie Muzyki i Tańca oraz w Instytucie Adama Mickiewicza. Obecnie starsza specjalistka ds. nadzoru instytucji w obszarze muzyki i tańca w MKiDN.

Magdalena Zalipska

menager kultury, tancerka, pedagog

Absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej w Łodzi oraz Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończyła studia podyplomowe z zakresu prawa własności intelektualnej i zarządzania administracją publiczną. Kierownik Działu Edukacji i Popularyzacji Tańca NIMiT, realizuje m.in. programy Przestrzenie Sztuki – Taniec i Przekwalifikowanie Zawodowe Tancerzy. Uczestniczka panelu „Wyzwania społeczne, artystyczne i edukacyjne tancerzy” w ramach II Kongresu Tańca.

Małgorzata Leyko

kulturoznawca i teatrolog, prof. dr hab.

Pracuje w Katedrze Dramatu i Teatru UŁ. Zagadnieniom tańca poświęciła między innymi pionierskie na gruncie polskim publikacje dotyczące Oskara Schlemmera. Wydała antologię Oskar Schlemmer, Eksperymentalna scena Bauhausu (Gdańsk 2010). Była jednym z kuratorów wystawy Schlemmer / Kantor w Cricotece (2016/2017). Autorka m.in. książki Teatr w krainie utopii. Monte Verità, Mathildenhöhe, Hellerau, Goetheanum, Bauhaus, (Gdańsk 2012); współredaktorka Słownika tańca współczesnego (Łódź 2022).

Maria Opałka

doktor nauk o sztuce, producentka, kuratorka i publicystka

Humanistyczną refleksję łączy z doświadczeniem zdobywanym w NGO-sach, globalnych wytwórniach EMI i Warner Music Group oraz instytucjach publicznych. Współtworzyła projekty wyróżniane Fryderykami i GRAMMY. Fascynuje ją to, co wymyka się klasycznej parametryzacji – wartość i rola sztuki w tworzeniu więzi społecznych, systemów politycznych i moralnych. Specjalizuje się w projektach interdyscyplinarnych. Tworzy nowe pola dla zrozumienia ekonomii i aksjologii, projektując procesy zmiany w ekosystemie sztuk performatywnych.

Maria Zięba

menadżerka kultury, specjalizuje się w fundraisingu, diagnoza lokalnych, ewaluacji i budowaniu partnerstw międzysektorowych

Wspiera instytucje kultury i organizacje pozarządowe w pozyskiwaniu środków publicznych i niepublicznych. Absolwentka Szkoły Fundraisingu i programu menagerskiego Fundacji Akademia Organizacji Obywatelskich. Stypendystka MKiDN (2017, 2021). Prezeska Fundacji Ładne Historie. W ramach programu Sztuka Fundraisingu wspiera edukację fundraisingową kadry kultury.

Mariusz Żwierko

kulturoznawca, choreograf, instruktor tańca

Kierownik artystyczny i współzałożyciel zespołu tanecznego Woda Na Młyn z Warszawy. Jest autorem kompozycji scenicznych oraz widowisk tanecznych dla kilkunastu zespołów folklorystycznych w Polsce i za granicą. Był kierownikiem artystycznym ZPiT „Grajewianie” oraz ZPiT „Kurpie Zielone”, współpracował z Teatrem Pijana Sypialnia z Warszawy. Prowadził wiele imprez, koncertów oraz potańcówek. Jest m. in. współautorem projektu edukacyjnego "Tańce Pogranicza Wschodniego. Folklor podlaskich Białorusinów”. Studiował germanistykę na Uniwersytecie Warszawskim, a także ukończył kulturoznawstwo na Uniwersytecie w Białymstoku. Pracował między innymi w Podlaskim Instytucie Kultury (2016-2022) oraz Narodowym Centrum Kultury (2022-2023), a obecnie zatrudniony jest w Narodowym Instytucie Muzyki i Tańca.

Mateusz Czekaj

menadżer kultury i promotor tańca

Od 2020 roku związany z NIMiT-em, gdzie odpowiada za międzynarodowe projekty wspierające tancerzy i choreografów. W latach 2022-25 był liderem programu rezydencji twórczych „Dancing Together, Again!”, zrealizowanych w ramach Kreatywnej Europy, współpracując z producentami, artystami i kuratorami z południa Europy i Kaukazu. Koordynował projekty taneczne w obu Amerykach i w Azji. Dwukrotnie pełnił rolę jurora w konkursach dla młodych choreografów w Korei. Jest absolwentem pierwszego rocznika Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu (AST im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie).

Mikołaj Łątkowski

badacz z 9-letnim doświadczeniem w projektowaniu i realizowaniu procesów badawczych

Przeprowadza diagnozy, konsultacje, ewaluacje i procesy projektowe jako twórca, kierownik i realizator projektów. Zajmuje się prowadzeniem warsztatów w ramach projektów badawczych oraz szkoleniowych. Współpracuje z organizacjami pozarządowymi, samorządami, instytucjami kultury i pracowniami architektonicznymi w projektach o skali od lokalnej do ogólnopolskiej. Jest autorem ponad 25 raportów oraz analiz. Dzieli się wiedzą jako wykładowca akademicki w ramach zajęć na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie SWPS.

Patrycja Alenkuć

choreograf, pedagog tańca, producentka, koordynatorka dostępności, sojuszniczka osób z niepełnosprawnościami, g/Głuchych i neuroatypowych

Ukończyła Akademię Humanistyczno-Ekonomiczną w Łodzi (choreograf, pedagogika tańca). Studentka AGH w Krakowie na kierunku "Koordynator i audytor dostępności". Fundatorka i prezes Fundacji “ArtAbility” działającej na rzecz artystów z niepełnosprawnościami, g/Głuchych i neuroatypowych. Stypendystka Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego (2023), MKiDN (2020).

Paweł Mazur aka PITZO

tancerz, choreograf, nauczyciel tańca, producent i mc, menedżer i organizator

Od 2000 roku animator środowiska tanecznego i organizator imprez hip-hopowych. Zaczynał jako B-Boy - od Breakingu, w dalszej kolejności rozwijał swój warsztat o techniki i style – Hip-Hop, Locking i Popping – który ostatecznie jest jego wiodącą dyscypliną. Oprócz dokonań w środowisku hip-hop i street-dance posiada również sukcesy na scenie komercyjnej (V edycja programu telewizyjnego MAM TALENT). Od 2010 roku kieruje New Boogie Down School w Lublinie.

Ryszard Kalinowski

tancerz i choreograf zawodowo związany z Lubelskim Teatrem Tańca i Centrum Kultury w Lublinie

Członek zespołu ekspertów I, II i III Kongresu Tańca. Członek Rady Programowej Narodowego Instytut Muzyki i Tańca (2021-24). Kurator programów tanecznych i interdyscyplinarnych, jak m.in. Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca w Lublinie (rokrocznie od 1997), „Terytoria Choreografii” (2016, 2018), „Przestrzenie Sztuki” (2020-2025). Laureat Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Dziedzinie Tańca (2021).

Sonia Nieśpiałowska-Owczarek

producentka, kuratorka festiwali i projektów międzynarodowych

Dyrektorka programowa Materii w Łodzi. Uczestniczka International Visitor Leadership Program w USA – Promoting Social Change Through the Arts (2024). Członkini zarządu Forum Tańca oraz ekspertka w komisjach i zespołach roboczych, w tym zaangażowanych w prace nad ustawą o ubezpieczeniach dla artystów. Współautorka koncepcji centrów choreograficznych, która stała się podstawą programu Przestrzenie Sztuki. Była jurorką Polskiej Platformy Tańca 2019 oraz producentką edycji z 2024 roku.

Sylwia Grzegrzółka

socjolożka, badaczka, specjalistka ds. badań i analiz w Narodowym Centrum Kultury

Ukończyła studia magisterskie na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Doświadczenie zdobywała w firmach badawczych (TNS, Ipsos) realizując projekty marketingowe i społeczne. Ciekawa świata, zwolenniczka badań jakościowych, etnografii i kontaktu z drugim człowiekiem.

Tomasz Nowak

prof. Uniwersytetu Warszawskiego, dr hab. nauk o sztuce

Absolwent studiów muzykologicznych, podyplomowych studiów teorii tańca i menedżerskich. Instruktor tańca i choreolog. Od 1997 r. wykłada w Instytucie Muzykologii. Autor pięciu książek i dziewięćdziesięciu artykułów naukowych poświęconych m.in. tradycjom muzycznym i tanecznym polskich Karpat, Podkarpacia oraz społeczności polskich na Wileńszczyźnie i Żytomierszczyźnie, społeczności żydowskiej, polskim tańcom narodowym, polskiemu socrealizmowi.

Wojtek Wilk

socjolog i psycholog, ukończył MISH UW

Od 11 lat zajmuję się realizacją badań społecznych i ewaluacyjnych na potrzeby organizacji pozarządowych, administracji publicznej oraz jednostek samorządu terytorialnego. W tym czasie zrealizowałem ponad 200 indywidualnych wywiadów pogłębionych i ponad 300 warsztatów grupowych. Jestem też współautorem ponad 30 raportów z badań. Specjalizuję się w pisaniu o złożonych procesach w sposób prosty, zrozumiały i obrazowy.

Anna Sawicka-Hodun

choreograf, pedagog i reżyser ruchu scenicznego, prezes Fundacji Eduartis, współtwórczyni Movement Direction

Niezależna artystka, której praktyka wyrasta ze street dance’u – kierunku, który ukształtował min. metody pracy twórczej i pedagogicznej oraz podejście do funkcjonowania w polu sztuk performatywnych. Absolwentka AWFiS, Nauczycielskiego Kolegium Resocjalizacji i Rewalidacji oraz Studium Tańca; certyfikowana trenerka metody Weroniki Sherborne (UK). Tworzy multidyscyplinarne projekty łączące taniec z teatrem, filmem i sztukami wizualnymi. Prowadzi autorskie szkolenia z metodyki nauczania ruchu dla tancerzy, aktorów i edukatorów oraz organizuje cykl dramaturgiczno-kompozycyjnych warsztatów WAYS OF BEING, rozwijających świadomość ciała, przestrzeni i narracji ruchowej.

dr Anna Królica

kuratorka, krytyczka i badaczka tańca

Adiunktka w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów UAM. Ukończyła teatrologię oraz filologię rosyjską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Do najważniejszych jej projektów kuratorskich należą: Festiwal Tańca Współczesnego „Pamięć miasta” (2022-2024), „Róbmy miłość, a nie wojnę”, „Piąta Strona Świata” (oba programy we współpracy z Adamem Kamińskim w ramach Sceny Tańca Studio, Warszawa 2017-2018), Maszyna choreograficzna oraz Maszyna choreograficzna. Schlemmer. Analogie, realizowana w krakowskiej Cricotece w latach 2013-2016, Z perspektywy żaby (Poznań, 2015) oraz Archiwum ciała (Poznań, 2013). Jest autorką „Pokolenia Solo. Choreografowie w rozmowie z Anną Królicą” (2013) oraz „Sztuki do odkrycia. Szkice o polskim tańcu” (2011). Kuratorką i redaktorką albumu „Nienasycenie spojrzenia. Fotografia tańca” (2017). Jest członkinią ZASP oraz znajduje się w Radzie Programowej Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca (podobnie jak w latach 2010-2013). Poza kuratorowaniem projektów tanecznych oraz badaniami nad tańcem współczesnym, zajmują ją zwrot archiwalny w praktykach choreograficznych oraz antropologia miasta. Prezeska Fundacji Performa, założona w 2008 roku.

Aleksandra Kowalczyk

absolwentka Organizacji Produkcji w Szkole Filmowej im. Krzysztofa Kieślowskiego w Katowicach

Przez ponad 20 lat związana z branżą reklamową, w której realizowała kampanie dla największych polskich i międzynarodowych marek i agencji reklamowych. Od 2023 roku pracuje w NIMIT, w dziale impresariatu tańca. Odpowiada za rozwój i koordynację Polskiej Platformy Tańca, programu dla Producentów, projektu Tancerz Rezydent oraz organizację IV Kongresu Tańca. Łączy doświadczenie produkcyjne z pasją do działań wspierających rozwój środowiska tanecznego w Polsce.